سرزمین عراق هنگام ظهور وقبل از آن
· حدیث شماره : 794 *
* عمرو بن شمر ، از جابر جعفى ، از امام باقر علیه السلام روایت کرده است که فرمود : شما کجا و سفیانى کجا ، او خروج نخواهد کرد ، تا آنکه شیصبانى ، قبل از او خروج نماید . او ( شیصبانى ) از سرزمین ، کوفان ، خروج کرده یکباره مانند آب از زمین جوشیده و دسته و گروه شما را خواهد کشت . آنوقت است که باید آماده خروج سفیانى وحضرت قائم علیه السلام باشید
.
794 - المصادر :
* : النعمانی : ص 302 ب 18 ح 8* : النعمانی : ص 302 ب 18 ح 8
· * حدیث شماره : 235 *
* ابعى بن حراش ، از حذیفه یمانى از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت مىکند که فرمود : واقعه اى در ، زوراء ، اتفاق خواهد افتاد . عرض کردند : اى رسول خدا ( ص ) زوراء ، چیست ؟ فرمود : شهرى است در مشرق میان رودخانه ها که بدترین خلق خدا و ظالمان و ستمگران امت من در آنجا ساکن خواهند بود . آنان به چهار نوع عذاب وبلا گرفتار مى گردند ، به شمشیر ، وفرو رفتن در زمین ، و ریختن پرتاب شدن چیزهائى از آسمان بر سر آنها ، و مسخ شدن وبصورت حیوان در آمدن ، ونیز حضرت فرمود : زمانیکه سودانى ، در طلب اعراب بر مىآید وبه اردن مى رسد ، در آن میان است که سفیانى در میان سیصد و شصت سوار خروج نموده وبه دمشق مى رود وبه هر شهرى که وارد مى شود از قبیله ، کلب ، سى هزار نفر با او بیعت مى نمایند ، آنگاه سپاهى به زوراء ، اعزام مىکند که صد هزار نفر را در آنجا مى کشند ، سپس به سمت کوفه سرازیر شده وآنجا را غارت مى نماید ، در آن میان پرچمى از شرق بدست مردى از بنى تمیم بنام شعیب بن صالح ظهور مى نماید ، که اسراى اهل کوفه را از دست سپاه سفیانى خلاص کرده وخود سپاهیان را نیز مىکشد ، همچنین سفیانى سپاهى به مدینه مى فرستد که سه روز آنجا را غارت کرده ، و آنگاه به سمت مکه حرکت مى کنند . تا به زمین بیداء مىرسند خداوند به جبرئیل دستور مى دهد که آنها را عذاب کن ، آنگاه جبرئیل ضربه اى به زمین مى زند وخداوند همه آنها را در زمین فرو مى برد ، که تنها دو نفر از آنها زنده مى مانند تا براى سفیانى خبر ببرند ، ولى سفیانى از فرو رفتن سپاه نمى ترسد . پس از آن مردانى از قریش به قسطنطنیه گریخته ولى سفیانى ، کسانى را نزد پادشاه بزرگ روم ، مىفرستد که آنها را به من برگردان ، و او نیز بر مى گرداند ، و سفیانى نیز آنها را در کنار دروازه شهر دمشق ، گردن مى زند . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
و حضرت مهدى علیه السلام همراه با مسلمانان وارد دمشق مىشود واز آن سو نیز رومیها براى جنگ به آنجا حرکت مى کنند ، آنزمان پادشاه روم پنجمین نفر از خاندان هرقل است که به او طباره ، مى گویند وفتنه ها در زمان او بروز مى کند . اما شما ( مسلمانان ) براى مدت هفت سال با رومیها صلح نموده وبا کمک آنها با دشمن سومى مىجنگید . ودر سلامتى نیز غنیمت بدست مى آورید . ودر زمین سر سبزى که داراى تبه مى باشد فرود مى آئید ، در آن میان یکى از رومیها مى گوید : صلیب پیروز شد ، ویکى از مسلمانان بپا خاسته و صلیب را مى کشد ومى گوید خدا پیروز شد . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .* *
· * حدیث شماره : 194 *
* حرب بن أبی أسود دوئلى ، از پدرش ، از على بن أبی طالب علیه السلام روایت کرده که مىفرماید : از دوستم حضرت محمد صلى الله علیه و سلم شنیدم که مى فرمود : بزودى براى فرزندان عموى من شهرى در سمت مشرق میان دجله و دجیل و قطربل و صرات خواهد بود ، در آن بناهایى از چوب وآجر وگچ وطلا خواهند ساخت وبدترین خلق خدا و ستمگران امت من در آن ساکن مىشوند ، آگاه باشید که بدست سفیانى هلاک خواهند شد بخدا سوگند گویا من مىبینم که سقفهاى آنها فرو ریخته و ویران مىشوند .
* حدیث شماره : 635 *
* از علی علیه السلام : بعد از آنکه نماینده ومأمور سفیانى کوفه ( عراق ) را به شدت زیر پا گذاشت وآنجا را کاملا کوبید ، وبهم زد ، سفیانى به او دستور مى دهد که به طرف حجاز حرکت کند و او هم وارد مدینه شده ودر میان قریش با شمشیر عمل کرده واز قریش وانصار چهار صد نفر را کشته وشکم زنان را پاره کرده وبچه ها را مى کشند ونیز دو برادر وخواهر را بنام محمد وفاطمه را کشته وجلو در مسجد مدینه به دار مى کشد .
· 635 - المصادر :
* : ابن حماد : ص 88
· * حدیث شماره : 1047 *
* حسین بن سعید ، از منذر جوذى ، که نقل کرده و مىگوید از امام صادق علیه السلام شنیدم مى فرمود : قبل از قیام حضرت قائم علیه السلام بواسطه پدیدار شدن آتشى در آسمان وبالا رفتن وبزرگ شدن سرخى در آسمان مردم کیفر گناهان و معاصى خود را دیده وعذاب خواهند شد ، همچنین مردم بواسطهء فرو رفتن شهر بغداد ، وشهر بصره در زمین وریخته شدن خونها وخراب شدن خانه ها ونابود گشتن مردم آنجا ( بصره ) وظاهر شدن ترس و وحشت در میان مردم عراق که آرام و قرار را از آنها خواهد گرفت ، عذاب مى گردند .1047 - المصادر :
* : الارشاد : ص 361
· * حدیث شماره : 1048 *
* عثمان بن جبله ، از عمر بن أبان کلبى ، از امام صادق علیه السلام روایت کرده که حضرت فرمود : گویا مى بینم ، سفیانى ، یا نماینده او را که بار و بنهء خود را در میدان کوفه ( ظاهرا مراد عراق است که بدست سفیانى مى افتد ) پائین گذاشته ومنادى او فریاد زند که : هرکس سر یکى از شیعیان علی علیه السلام را بیاورد ، هزار درهم جایزه مى گیرد ، آنگاه همسایه بر همسایه یورش مىبرد وبه بهانه اینکه او از شیعیان علی علیه السلام است او را گردن زده وهزار درهم مىگیرد ، آگاه باشید حکومت شما در آنروز با زنا زاده گان خواهد بود گویا مىبینم کسى را که ماسک به صورت دارد ، عرض کردم : دارنده ماسک کیست ؟ فرمود : شخصى از خود شما که ظاهرا شیعه بوده وماسک ( به صورت دارد ( کنایه از اینکه جاسوس مى باشد ) وشما را شناسائى وانتخاب کرده ، سپس یکى یکى معرفى مىنماید ، بدانید که او فرزند زناست .1048 - المصادر :
* : الفضل بن شاذان : على ما فی غیبة الطوسی .
* : غیبة الطوسی : ص 273
· * حدیث شماره : 476 *
* علی ( ع ) فرمود : ( اى اهل بصره ) اى اهالى شهرى که تاکنون سه مرحله ، اهل خود را به کام مرگ فرستاده است خداوند متعال ، مرحلهء چهارم را نیز محقق ساخته و کامل مىکند ، اى لشکریان زن ( عایشه ) و اى طرفداران آن مرکب ( شتر عایشه ، جمل ) که چون فریاد زد اجابت کردید و زمانى که پى شد ، شکست خوردید و ( گریختید ) زود رنجیده خاطر مىشوید ، و آیین شما نفاق است و آب آشامیدنىتان تلخ و غیر قابل استفاده و خاک شهرتان بدبوترین خاکها و دورترین آنها از رحمت خداوندى است ، در این شهر نسبت شرارت وتبهکارى ، نه دهم است ( یعنى از هر ده نفر ، نه نفر تبهکار وشرورند ) کسى که در آن شهر بماند در اثر گناه اوست و آنکس که از آن خارج شود ، رحمت خدا شامل وى شده است ، گویا مىبینم شهر شما ( بصره ) را آب پوشانده است ، بگونه اى که غیر از کنگره هاى مسجد که مانند سینهء پرنده ( مرغابى ) در وسط دریا آشکار است ، چیزی دیده نمىشود ، در این هنگام احنف بن قیس بپا خاست و عرض کرد : اى امیر مؤمنان اینها چه زمانى اتفاق مىافتد ، حضرت فرمود : اى ابا بحر ، تو آن زمان را هرگز درک نخواهى کرد ، فاصلهء میان تو و آن زمان قرنها خواهد بود ، ولى باید حاضرین شما به غائبین و آنها نیز به برادران دینى خود برسانند ، زیرا زمانى که دیدند نیزارهاى آن تبدیل به خانه ها و آسمانخراشها شده است ، پس فرار ، فرار ، که در آن روز ، دیگر بصره اى باقى نخواهد ماند . سپس حضرت متوجه سمت راست خود شد و فرمود : فاصلهء میان شما و ابله چقدر است ؟ منذر بن جارود عرض کرد : پدر و مادرم فدایت ، چهار فرسخ . حضرت بدو فرمود : راست گفتى ، به خدایى که پیامبر اسلام حضرت محمد ( ص ) را به پیامبرى برانگیخت واو را به مقام نبوت کرامت بخشید ، و رسالت را مخصوص وى گردانید و مرغ روحش را شتابان در بهشت جاودان جایگزین فرمود ، از آن بزرگوار شنیدم ، همانگونه که شما هم اکنون از من مىشنوید ، که فرمود : اى على ، آیا مىدانى فاصلهء میان جایى که بصره نام دارد و میان منطقه اى که آنرا ابله مىنامند چهار فرسخ است ؟ در این منطقه محل استقرار خراج گیران ( مأمورین مالیات ) خواهد شد ، در آن مکان هفتاد هزار نفر از امت من به شهادت مىرسند که بمنزلهء جنگ بدر هستند ، منذر عرض کرد : اى امیر مؤمنان ( ع ) پدر و مادرم فدایت ، چه کسى آنان را مىکشد ؟ حضرت فرمود : آنها بوسیلهء برادرانى که مانند شیاطین سیاه چهره و بد بو هستند ، کشته مىشوند ، حرص و طمع آنها زیاد است ، ولى در غارت و چپاول ، سودى اندک دارند ، خوش به حال کسى که به دست اینان کشته شود ، گروهى براى مبارزهء با آنها پیشگام مىشوند که نزد متکبران آن زمان ، خوار هستند ، در زمین ناشناس و در آسمان معروف اند ، آسمان و زمین و آنچه در آنهاست بر آنان مى گریند ، آنگاه چشمان مبارک حضرت پر از اشک گردید و فرمود : واى بر تو اى بصره ، از سپاه و لشکرى که نه صدا دارد و نه گرد و غبار ، منذر بار دیگر عرضه داشت ، آنچه فرمودید که از ناحیه عزق براى آنان ( اهل بصره ) پیش مى آید ، کدام است ؟ حضرت فرمود : این لفظ ( واى ) داراى دو در است ، یکى در رحمت ودیگرى در عذاب ، آرى اى فرزند جارود ، خونخواهانى بزرگ که گروهى از آنان برخى دیگر را به قتل مى رسانند ، واز آن جمله فتنه و آشوبى است که ویرانى خانه ها وشهرها وغارت اموال را بدنبال خواهد داشت ، واسارت زنانى که با وضع بسیار دلخراشى سر بریده مىشوند ، اى واى ، که تا چه اندازه سرگذشت آنان شگفت آور است ! و از جملهء آن نشانه ها ، دجال بزرگ یک چشم است که چشم راست او ناپیدا است ودر چشم دیگرش لکه اى مانند گوشت جویده شده دیده مىشود ، که آمیخته به خون است ، چشم وى مانند دانهء انگورى است که روى آب شناور باشد از حدقه بیرون آمده است ، گروهى از مردم بصره هستند که تعدادشان به اندازهء شهداى ، ابله ، مىرسد وانجیل ها را حمایل دارند از او پیروى مىکنند ، در آن زمان عده اى کشته مىشوند و عده اى فرار مى کنند وپس از آن ، لرزش زمین ، به اطراف پرتاب شدن ، فرو رفتن در زمین ، وبصورت دیگر در آمدن شکل و قیافه هاست ، آنگاه گرسنگى در اثر قحطى وپس از آن مرگ سرخ ، یعنى ( غرق ) اتفاق مى افتد . اى منذر : شهر بصره در کتب آسمانى ، داراى سه نام دیگر غیر از بصره است که جز دانشمندان و علماء آنها را کسى نمىداند از جمله ، خریبه ، تدمر ، ومؤتفکه است . اى منذر - بخدایى که دانه را شکافت وانسانها را آفرید ، اگر بخواهم شما را از ویرانى عرصات ، عرصه به عرصه آگاه مىسازم وبه شما مىگویم که چه هنگام ویران مىشوند وچه زمانى پس از ویرانى تا روز قیامت آباد مىگردند ، و من در این زمینه علم و دانش فراوان دارم ، اگر از من بپرسید خواهید دانست که کلیه امور مربوط به آنرا مى دانم " .476 - المصادر :
* : شرح نهج البلاغة ، ابن میثم البحرانی : ج 1 ص 289 - 290 الخطبة 13
· * حدیث شماره : 723 *
* ابو خالد کابلى مى گوید : امام زین العابدین علیه السلام بمن فرمود : اى ابا خالد فتنه هائى مانند تاریکى شبهاى تار شما را فرا خواهد گرفت که جز کسانى که خداوند از آنها پیمان گرفته کسى نجات نخواهد یافت . آنها هستند که چراغ هدایت و چشمهء علم بوده و خداوند ایشان را از هر فتنهء ظلمانى نجات خواهد داد گویا مىبینم صاحبتان را در بالاى ، نجف ، پشت ، کوفان ، در میان سیصد و اندى ( سیصد وسیزده نفر ) از مردان که جبرئیل از سمت راست ومیکائیل از سمت چپ واسرافیل از جلو او را در برگرفته اند و او پرچم رسول الله صلى الله علیه وآله را باز مىنماید ، با آن پرچم به هیچ گروهى حمله نمى کند جز آنکه خداوند آن قوم وگروه را هلاک خواهد کرد .723 - المصادر :
* : أمالی المفید : ص 45 المجلس 6 ح 5
· * حدیث شماره : 777 *
* ابوسعید خراسانى ، از امام صادق و آن حضرت از امام باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود : زمانى که حضرت قائم ( علیه السلام ) در مکه قیام کرده و مى خواهد بسمت کوفه حرکت نماید ، منادى حضرت ندا مىدهد که هیچکس آب وغذا همراه خود بر ندارد وسنگ موسى بن عمران را که وزن آن باندازه یک بار شتر است همراه خود بر داشته ودر هر منزلى که فرود مى آید ، چشمه اى از آن بیرون مىآید ، و هر کسى را که گرسنه است سیر کرده و هر که را که تشنه است سیراب مى نماید ، وفقط همین ( سنگ ) زاد وتوشه آنها خواهد بود تا از پشت کوفه وارد نجف شوند .777 - المصادر :
* : بصار الدرجات : ص 188 ب 4 ح 54
· * حدیث شماره : 651 *
* از علی علیه السلام که مى فرمود : روزى ، کوفه ، وحیره ، بهم وصل خواهند شد بصورتى که زمینها بین آنها به دینارها فروخته مى شود ( یعنى قیمت زیادى پیدا خواهد کرد ) ودر دره ، حیره ، مسجدى ساخته خواهد شد که پانصد در داشته وجانشین حضرت قائم علیه السلام عجل الله تعالى فرجه در آن نماز خواهد خواند ، زیرا مسجد کوفه براى آنها دیگر کوچک خواهد بود و همچنین دوازده امام عادل ( علیهم السلام ) در آن نماز خواهند گذاشت . عرضکردم یا امیر المؤمنین : آیا مسجد کوفه اى را که امروز براى مردم توصیف مى نمائى ، توسعه داده خوهد شد . فرمود : چهار مسجد در آن ساخته خواهد شد که مسجد کوفه کوچکترین آنها خواهد بود واین مسجد و در مسجد دیگر در دو طرف کوفه از اینطرف واینطرف ، با دست اشاره کرد به طرف محل ، بصریها ، وغریها .651 - المصادر :
* : التهذیب : ج 3 ص 253 - 254 - ح 19
· * حدیث شماره : 1050 *
* ابراهیم بن عمر یمانى ، از ابوبصیر ، از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود : حکومت آنها ( دشمنان ما ) از بین نخواهد رفت تا آنکه در روز جمعه اى مردم را در کوفه کشتار نمایند ، گویا مى بینم سرهائى را که در بین باب فیل ، و باب اصحاب صابون ، به زمین مىریزد .
· * حدیث شماره : 839 *
* سیف بن عمیره ، از ابو بکر حضرى نقل کرده که گفت : به امام صادق یا امام باقر علیهما السلام عرضکردم که : بعد از حرم خداوند وحرم رسول الله صلى الله علیه وآله کدام بقعه وحرم از همه بر تر مى باشد حضرت فرمود : اى ابوبکر ، کوفه . آنجا ( کوفه ) پاک وطاهر بوده ودر آنجا قبور پیامبران مرسل وغیر مرسل واوصیاء صادق وراستگو مى باشد مسجد سهیل ، در آنجاست ، که خداوند هیچ پیامبرى را نفرستاد جز آنکه در آنجا نماز خوانده است واز آنجا عدل خداوند ظاهر شده ودر آنجا قائم خداوند وقیام کنندگان بعد از آنحضرت خواهند بود ، وآنجا منزل وخانه پیامبران واوصیاء صالحان مى باشد .839 - المصادر :
* : کامل الزیارات : ص 30 ب 8 ح 11
· * حدیث شماره : 1075 *
* مرازم بن عبد الله ، از ابوبصیر ، از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که فرمود : اى ابا محمد ( کنیهء ابو بصیر ) گویا مى بینم حضرت قائم علیه السلام در مسجد سهله همراه با اهل وعیال خود وارد شده است ، عرضکردم ، آنجا منزل اوست ؟ فرمود : آرى ، آنجا منزل ادریس علیه السلام نیز بوده است ، وخداوند هیچ پیامبرى را مبعوث نکرد جز آنکه در آن مسجد نماز خوانده است ، وکسیکه در آن مسجد اقامت نماید ، گویا در خیمهء رسول الله صلى الله علیه وآله اقامت نموده است ، وهیچ زن ومرد مؤمنى نیست که دلش با آنجا نباشد ، وهیچ شب وروزى نمىگذرد جز آنکه فرشتگان به آن پناه برده و در آنجا خدا را عبادت مى نمایند ، اى ابا محمد اگر من نزدیک شما ( نزدیک کوفه ) بودم ، هیچ نمازى نمى خواندم مگر در آن مسجد ، سپس زمانیکه قائم ما ( علیه السلام ) قیام نماید ، خداوند براى رسول خود وما ( از دشمنان ) انتقام خواهد گرفت .1075 - المصادر :
* : المزار الکبیر : - على ما فی البحار .
* : قصص الراوندی : ص 80 ح 63